اواز: محمود محمودی خوانساری
کلام اواز: ه الف سایه
همنوازان: فرهنگ شریف/ جهانگیر ملک
اهنگ: اصفهان
کلام متن برنامه: استاد سخن سعدی
گوینده: اذر پزوهش
نشود فاش کسی آنچه میان من و تو ست
تا اشارات نظر نامهرسان من و توست
گوش کن با لب خاموش سخن میگویم
پاسخم گو به نگاهی که زبان من و توست
روزگاری شد و کس مرد ره عشق ندید
حالیا چشم جهانی نگران من و توست
گر چه در خلوت راز دل ما کس نرسید
همه جا زمزمه ی عشق نهان من و توست
گو بهار دل و جان باش و خزان باش، ار نه
ای بسا باغ و بهاران که خزان من و توست
این همه قصة فردوس و تمنای بهشت
گفتوگوئی و خیالی ز جهان من و توست
نقش ما گو ننگارند به دیباچة عقل
هر کجا نامة عشق است نشان من و توست
سایه ز آتشکدة ماست فروغ مه و مهر
وه ازین آتش روشن که به جان من و توست
درود بر محسن نازنین
...هر کجا نامه عشق است نشان من و توست
درود بر امیر گرامی
سپاس از محبت شما
بله با نوای استاد شریف جانی است در کالبد عاشقان.