گلهای رنگارنگ

گلهای رنگارنگ برنامه شماره 291

اواز: محمود محمودی خوانساری

اواز: مرضیه

کلام اواز: عماد خراسانی

کلام ترانه: علی اکبر شیدا

اهنگ شور: علی اکبر شیدا

به اهتمام: جواد معروفی

کلام متن برنامه: عراقی

گوینده: روشنک

مطلع ترانه:

چشم بی سرمه، جانم سرمه، سیاهش نگرید، سیاهش نگرید

  روی ناشسته،  ناشسته، چوماهش نگرید، چو ماهش نگرید

گفتم که غمخوارم شوی جونم، در روز جدایی

شمع شب تارم شوی شوی، ترسم که نیایی

نه دلم بردی تو و نه غمم خوردی تو دلم آزردی صنما بخدا

نادیدن رویت می کشدم/ آن سان گل مویت می کشدم

زین لاله رویت می کشدم

مطلع  اواز:

 

ماییم   و  دلی   پر   خون   از  جور  پریرویی          دیوانه     زنجیری     ،  آشفته    گیسویی

آورده  جهان   از   نو   ،  شیرین   و  فرهادی          دل برده و دین از من بی مهری  و  مهرویی

گلزار  امیدم  سوخت  از برق  سیه چشمی          در دشت  جنونم  برد ، خال  و  خط آهویی

صبری که مرا حاصل از  گوشه  نشینی  شد          بر   باد   بداد   آن   مه   با   گوشه  ابرویی

هر  دم  که  خزان  خواهد   تاراج   کند  عمرم          آن  شاخ  گل  رعنا  مستم  کند  از  بویی

هر دم که در این  زندان داند به لبم جان است          بر  باغ  گشاید  باز  یک  روزنه  از  سویی

بسیار  جفا  کردم  بر   خویش   و  خطا  کردم          دانستم و دل بستم بر همچو تو بد خویی

ای  سرو  بلند  من  دور  از تو پر از خون است          چون  لاله  اگر  دارم  جامّی  و  لب  جویی

سحر  سخنم  بگرفت  صد   کشور   دل  لیکن          افسوس  که  در  نگرفت  با  نرگس جادویی

تنها  به  چمن  خیزید  یاران  که  عماد  امسال          شد  سایه  دیواری  شد  خاک   سر  کویی