اواز: محمودی خوانساری
اهنگ: اسدالله ملک
کلام: معینی کرمانشاهی
به دورانی که شد قحط وفای دلها
چرا هر دم نگویم من خدا خدا خدا
من مرغ شباهنگم بشد کنج قفس قسمت من چرا چرا چرا
به پیامی تو ای پیک بهار از من به باغبان بگو که گاهی
نشانه گیرد از گیاهی
من اگر که هستم ستاره ام کو در آسمانها
من گر اهل دردم نشانه ام کو به داستانها
من آن کسم که روز وشب ز بی کسی گرفته ام
دست دعا دعا دعا
تو آن کسی که از من شکسته دل نمیکنی دوری
سلام آقا محسن نازنین
سال نو مبارک
خیلی خیلی ممنون از این ترانه ی بسیار زیبایی که گذاشتید
اتفاقا من دنبال دو ترانه ی "لاله ی پر پر" و "رنج هستی" محمودی بودم و هستم
هرچند که "لاله ی پر پر" رو قبلا دانلود کردم اما "رنج هستی" رو هنوز موفق نشدم بدست بیارم
اگه داریدش، خیلی ممنونتون میشم که توو وبلاگتون بذارید
یک سوال شخصی هم ازتون دارم، ببخشید شما اهل خوانسار هستید؟
درود برشما حسین جان
ترانه رنج هستی را هم حتما پیشکش خواهم نمود
همه جای ایران سرای من است.
خیر حسین جان من اهل خوانسار نیستم.
درود به شما بزرگوار--محسن جان شما محسن سعیدپور نوسینده وبلاگ گلبانگ هستین؟؟یا اینطور نیست؟؟
جناب لینک منوچهر همایونپور به آدرس داریوش رفیعی تغییر کرده--اصلاح بفرمایین ممنون میشم---من از قبل شمارو لینک کرده بودم با افتخار در سایتdariush-rafiee.ir
در واقع این سایت به هردو میپردازه هم داریوش و هم منوچهر
در ضمن محسن جان لینک این ترانه خرابه--اگه میشه یه چکی بکنید
سپاس
درود بر شما
بله عزیز خودم هستم در خدمت دوستان
سلام. دست شما درد نکنه ترانه بسیار زیبایی بود. مرحوم خوانساری چند تا ترانه با استاد ملک داشتند. لطفا نام ببرید؟