دوم اردیبهشت ماه سال 1366 سالگرد پرواز گلی از گلستان پهنه ایرانزمین
دارم هوای صحبت یاران رفته را
یاری کن ای اجل که به یاران رسانی ام
نکو بزمیست عالم لیک ساقی جام غم دارد
خوش ان مهمان که خورد از دست او پیمانه ای کمتر
از پا در امدیم به راه وفا دریغ
یاران بی وفا نگرفتند دست ما
به کام دشمن وبیگانه رفت چندین روز
زدوستان نشنیدم که اشنایی هست
حدیث درد من گر کس نگفت افسانه ای کمتر
وگر من هم نباشم در جهان دیوانه ای کمتر
انچه را که بر محمودی نازنین رفته است را نمی توان با زبان الکن خود بیان نمود
محمودی انسان وهنرمند وارسته ای بود که هیچگاه هنر خود را الوده به منافع
دنیایی ننمود وهمواره سالم زیست.
وصف حال عاشق سینه سوخته،عزیز ما،محمودی خوانساری
از زبان خودش
آنکه خود را نفسی شاد ندیدست منم
آنکه هرگز به مرادی نرسیدست منم
آنکه صد جور کشیدست ز هر خار و خسی
بر سر کوی وفا پا نکشیدست منم
.
.
آنکه در راه وصال تو دویدست بسی
و آخر کار به جایی نرسیدست منم
برگ سبز 153
یاد و نامش جاویدان باد
درود برشما عزیز
سپاس از حضور گرم وهمراهی شما بزرگوار
وصف حال عاشق سینه سوخته،عزیز ما،محمودی خوانساری
از زبان خودش
آنکه خود را نفسی شاد ندیدست منم
آنکه هرگز به مرادی نرسیدست منم
آنکه صد جور کشیدست ز هر خار و خسی
بر سر کوی وفا پا نکشیدست منم
.
.
آنکه در راه وصال تو دویدست بسی
و آخر کار به جایی نرسیدست منم
.
...
برگ سبز 153 محمودی خوانساری و جلیل شهناز در دستگاه همایون
یاد و نامش جاویدان باد
درود برشما
سپاس از محبت همیشگی شما