برنامه شماره 56 سه گاه | فرهنگ شریف | عکس روی تو چو در ائینه جام افتاد |
برنامه شماره 65 سه گاه | علی تجویدی-فضل الله توکل | دیشب به سیل اشک ره خواب میزدم |
برنامه شماره 71 شور | حبیب الله بدیعی-فرهنگ شریف | رسید مزده که امد بهاروسبزه دمید |
برنامه شماره 79 بیات زند | محجوبی-بدیعی-شریف | من از تو روی نپیچم اگر بیازاری |
برنامه شماره 82 سه گاه | عبادی- بدیعی-شریف | دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود |
برنامه شماره 88 همایون - شوشتری | عبادی -بدیعی | شب یار من تب است و غم سینه سوز |
برنامه شماره 92 سه گاه | عبادی-خالدی-مجد-بدیعی | روزگاری است که سودای بتان دین من |
برنامه شماره 94 شور- افشاری | محجوبی-کسایی- ورزنده | ای که داری به من از مهرنهانی نظری |
برنامه شماره 98 شوشتری منصوری | محجوبی-کسایی | هرانکه جانب اهل وفا نگهدارد |
برنامه شماره 99 سه گاه | کسایی- شریف | ساقی نداده ساغر چندان نموده مستم |
برنامه شماره 102 ابوعطا | محجوبی-تجویدی-ورزنده | بیدل وخسته در این شهرم دلداری |
برنامه شماره 105 افشاری | بدیعی- فرهنگ شریف | یاران غم خورید که غمخوار مانده ام |
برنامه شماره 106 سه گاه | تجویدی-شریف-ورزنده | ما در ره تو عشق تو اسیران بلائیم |
برنامه شماره 108 شور | کسایی- شهناز-بدیعی | در پیش بی دردان چرا فریاد بی حاصل |
برنامه شماره 109 شور | عبادی- بدیعی | عمریست تا به پای خم از پا نشسته ایم |
برنامه شماره 110 ابوعطا | محجوبی- تجویدی-ورزنده- کسایی | یار بی پرده کمر بست به رسوایی ما |
برنامه شماره 116 سه گاه | محجوبی-بدیعی-کسایی | از حد بگذشت مشتاقی وصبر اندر غمت |
برنامه شماره 118 بیات زند | کسایی-ورزنده | همچو شمعم به گلستان حرم یاد کنید |
برنامه شماره 126 ابوعطا | تجویدی- شهناز | دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد |
برنامه شماره 129 ابوعطا | محجوبی-کسایی- بدیعی | دوش کار رشک پری سرخوش ومستانه |
برنامه شماره 134 همایون شوشتری | محجوبی- تجویدی | گرچه امروز زهم دور مکان من وتوست |
برنامه شماره 136 سه گاه | تجویدی-ورزنده | چیست این اتش سوزنده که درجان من |
برنامه شماره 140 شور ودشتی | بدیعی-شهناز | زاشتیاق تو جانم به لب رسید کجایی |
برنامه شماره 146 بیات زند | کسایی-شریف | منم که گوشه میخانه خانقاه من است |
برنامه شماره 149 شورودشتی | یاحقی- ورزنده | در دلم جلوه کند پرتو ماهی گاهی |
برنامه شماره 153 همایون | شهناز- کسایی | انکه خود را نفسی شاد ندیست منم |
برنامه شماره 158 شور | کسایی- شریف | رفتی ز پیش دیده برجان نشسته ای |
برنامه شماره 165 سه گاه | عبادی- بدیعی | بخت ائینه ندارم که در او مینگری |
برنامه شماره 166 بیات اصفهان | کسایی-بدیعی- ورزنده | چون زلف توام در عین پریشانی |
برنامه شماره 171 سه گاه | شهناز- کسایی | تا زمیخانه نام ونشان خواهد بود |
برنامه شماره 172 بیات زند | شنهاز- کسایی | تو هیچ عهد نبستی که عاقبت |
برنامه شماره 177 بیات ترک | محجوبی- بدیعی | بیا که شدم در غم تو سودایی |
برنامه شماره 179 شور | یاحقی- ورزنده | رسید مزده که امد بهار وسبزه دمید |
برنامه شماره 243 |
| ازماچه دیده ای که به صد سوز همچو |
برنامه شماره 252 اصفهان | عبادی-بهاری-ورزنده | ندانمت به حقیقت که درجهان به چه |
برنامه شماره 254 ابوعطا | بدیعی-شهناز-مجد | درفغانم از دل دیر اشنای خود |
برنامه شماره 262 ابوعطا | بدیعی-شهناز | درشب هجر تو شرمنده احسانم کرد |
برنامه شماره 273 بیات ترک | فرهنگ شریف | خون می خورم از طعنه ع اغیار وبسم |
برنامه شماره 275 سه گاه | عبادی- نجاحی- موسوی | چه کنم که باز امد شب ویارمن نیامد |
برنامه شماره 282 شور | یاحقی- شهناز | حاشا که من به موسوم گل ترک می کنم |
درود بر شما جناب سعیدپور عزیز
نمیدونم از شما باید چگونه تشکر کرد براستی که کلمه و گفتار در مقابل این کار بسیار بسیار با ارزش شما قاصر و ناتوان است
همانگونه که استحضار دارید این حقیر عاشقانه و با تمام وجودم به استاد محمودی خوانساری و اوازش عشق میورزم ولی الان اعتراف میکنم در مقابل عشق شما به این هنرمند دلسوخته فهمیدم اصلا عشق این حقیر مثل قطره در مقابل دریاست .عشق واقعی عشق شماست که با عمل و این کار بسیار با ارزش انرا ثابت نموده اید نه همانند افرادی چون حقیر که فقط ادعای عشق به این بزرگوار داریم
درود برشما جناب بهرامی بزرگوار
عزیز دوست داشتنی شرمنده نفرمائید
هیچ اگر سایه پذیرد ما همان سایه هیچیم
بزرگوار محمودی انقدر بزرگ بوده است انچه برایش انجام شود بازهم نخواهیم توانست ذره ای از وجود این هنرمند با ارزش وبا اخلاق را توصیف کنیم.
با همت وبزرگواری شما عزیزان محمودی نازنین با ان نغمه داودی اش همواره جاوید خواهد ماند.
علاقه شما عزیزان این بار را بر دوش حقیر از نفس افتاده بیشتر می کند تا فعالیت بیشتری برای شناساندن این هنرمند با اخلاق ودریا دل وبزرگمنش انجام دهم.
امید که بتوانم با همدلی وهمکاری وراهنمایی های شما عزیزان قدم های بیشتری بر داریم.
محمودی همواره مظلوم وغریب بوده وهنوز هم چنین هست.
بازهم از محبت شما سپاسگزارم
یکی قطره باران زابری چکید
خجل شد چو پهنای دریا بدید
که جایی که دریاست من کیستم
گر او هست حقا که من کیستم