گلهای رنگارنگ

گلهای رنگارنگ برنامه شماره 291

اواز: محمود محمودی خوانساری

تصنیف: مرضیه

اهنگ وتصنیف: غلی اکبر شیدا

اشعار: عراقی

به اهتمام: جواد معروفی

 گوینده: روشنک

چشم بی سرمه سیاهش نگرید

روی ناشسته چو ماهش نگرید

گفتم که غمخوارم شوی درروز جدایی

شمع شب تارم شوی ترسم که نیایی

نه دلم بردی تو

نه غمم خوردی تو

دلم آزردی خدا خدا

نادیدن رویت می کُشدم

آن سنبل مویت می کِشدم

مطلع شعر غزل اواز: عماد خراسانی

ماییم   و  دلی   پر   خون   از  جور  پری رویی

دیوانه     زنجیری     ،  آشفته    گیسویی

آورده  جهان   از   نو   ،  شیرین   و  فرهادی         

دل برده و دین از من بی مهری  و  مهرویی

گلزار  امیدم  سوخت  از برق  سیه چشمی         

در دشت  جنونم  برد ، خال  و  خط آهویی

صبری که مرا حاصل از  گوشه  نشینی  شد         

بر   باد   بداد   آن   مه   با   گوشه  ابرویی

هر  دم  که  خزان  خواهد   تاراج   کند  عمرم         

آن  شاخ  گل  رعنا  مستم  کند  از  بویی

هر دم که در این  زندان داند به لبم جان است         

بر  باغ  گشاید  باز  یک  روزنه  از  سویی

بسیار  جفا  کردم  بر   خویش   و  خطا  کردم         

دانستم و دل بستم بر همچو تو بد خویی

ای  سرو  بلند  من  دور  از تو پر از خون است         

چون  لاله  اگر  دارم  جامّی  و  لب  جویی

سحر  سخنم  بگرفت  صد   کشور   دل  لیکن         

افسوس  که  در  نگرفت  با  نرگس جادویی

تنها  به  چمن  خیزید  یاران  که  عماد  امسال         

شد  سایه  دیواری  شد  خاک   سر  کویی ...