مرغ شباهنگ

مرغ شباهنگ

پیش از این گر سخن از نغمه داودی بود پیش ما نغمه همان نغمه محمودی بود
مرغ شباهنگ

مرغ شباهنگ

پیش از این گر سخن از نغمه داودی بود پیش ما نغمه همان نغمه محمودی بود

برگ سبز

برگ سبز برنامه شماره 126

اواز: محمود محمودی خوانساری

با همکاری هنرمندان: علی تجویدی/جلیل شهناز/امیر ناصر افتتاح

غزل اواز: حافظ

اهنگ: ابوعطا

اشعار متن برنامه: عطار/پروین اعتصامی/حافظ/عراقی

گوینده: روشنک


دکلمه: روشنک شعر از پروین اعتصامی


ای خوشا مستانه سر در پای دلبر داشتن

دل تهی از خوب وزشت چرخ اخضر داشتن

نزد شاهین محبت بی پر وبال امدن

پیش باز عشق ایین کبوتر داشتن

سوختن بگداختن چون شمع وبزم افروختن

تن بیاد روی جانان اندر اذر داشتن

اشک را چون لعل پروردن به خوناب جگر

دیده را سودا گر یا قوت احمر داشتن

هرکجا نور است چون پروانه خود را باختن

هرکجا نار است خود را چون سمندر داشتن


گوشوار حکمت اندر گوش جان اویختن

چشم دل را با چراغ جان منور داشتن


غزل اواز:


دیدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد

چون بشد دلبر وبا یار وفادار چه کرد

اه از ان نرگس جادو که چه بازی انگیخت

وای از ان مست که با مردم هشیار چه کرد

اشک من رنگ شفق یافت زبی مهری یار

طالع بی شفقت بین که در این کار چه کرد

برقی از منزل لیلی بدرخشید سحر

وه که با خرمن مجنون دل افکار چه کرد

ساقیا ساقیا جام می ام ده که نگارنده غیب

نیست معلوم که در پرده اسرار چه کرد

فکر عشق اتش غم خرمن حافظ می سوخت

یار دیرینه ببینید که با یار چه کرد


انچه پیش از این در دسترس بوده است در انتهای فایل نام روشنک اعلام نمی گردید که در این فایل این نقص برطرف گردیده است

برگ سبز

برگ سبز برنامه شماره 110

اواز: محمود محمودی خوانساری

با همکاری هنرمندان: علی تجویدی/رضا ورزنده/حسن کسایی/مرتضی خان محجوبی

اهنگ : ابوعطا

غزل اواز: فروغی بسطامی

اشعار متن برنامه: عطار/ایزد/عراقی/فروغی بسطامی


یار بی پرده کمر بست به رسوایی ما

ما تماشایی او خلق تماشایی ما

حالیا مست وخرابیم از کیفیت عشق

پس از این تاچه رسد بر سر سودایی ما

نقد دنیا به بهای لب ساقی دادیم

تا کجا صرف شود مایه عقبایی ما

شب ما تا به قیامت نشود روز که هست

پرده روز قیامت شب تنهایی ما

مگرش زلف تو زنجیر نماید ورنه

در همه شهر نگنجد دل صحرایی ما


انچه پیش از این در دسترس بوده است اعلام شناسنامه برنامه در انتهای فایل ناقص بوده است که در این فایل این نقص برطرف گردیده است

برگ سبز

برگ سبز برنامه شماره 56

اواز: محمود محمودی خوانساری

هنمواز اواز: فرهنگ شریف

اهنگ: سه گاه

اشعار متن برنامه: عطار /حافظ/عراقی

غزل اواز: حافظ

گوینده: روشنک



عکس روی تو چو در ائینه جام افتاد

عارف از خنده می در طمع جام افتاد

حسن روی تو به یک جلوه که در ائینه کرد

این همه نقش در ائینه اوهام افتاد

این همه عکس می ونقش نگارین که نمود

یک فروغ رخ ساقی ست که در جام افتاد

غیرت عشق زبان همه خاصان ببرید

کز کجا سر غمش در دهن افتاد

من زمسجد به خرابات خود افتادم

اینم از عهد ازل حاصل فرجام افتاد

چه کند کز پی دوران نرود چون پرگار

هرکه در دایره گردش ایام افتاد

ان شد ای خواجه که در صومعه بازم بینی

کار ما بارخ ساقی ولب وجام افتاد

صوفیان جمله حریفند ونظر باز ولی

زین میانه حافظ  دلسوخته بد نام افتاد


انچه پیش از این در دسترس بوده شناسنامه برنامه در انتهای فایل ناقص اعلام گردیده بود که در این فایل نقص برطرف گردیده است

این برنامه اولین برنامه عندلیب نغمه پرداز اواز ایرانزمین محمود محمودی خوانساری در مجموعه برنامه های فاخر گلهاست که در سال 1339 اجرا و ضبط گردیده بوده است.

در ضمن در کمتر برنامه ای از مجموعه برنامه های فاخر گلها چنین برنامه ای با این سبک اجرا گردیده است

برگ سبز


برگ سبز برنامه شماره 153


گوش جان بسپاریم به نغمه ملکوتی عندلیب اواز محمودی خوانساری که زبان حال خود را بازگو نموده است و نوای سازاسمانی دو هنرمند یگانه حسن کسایی وجلیل شهناز 

اواز: محمود محمودی خوانساری

 

اهنگ: همایون

با همکاری: حسن کسایی/جلیل شهناز

غزل اواز: همایون افراینی

اشعارمتن برنامه: عطار/عراقی

گوینده: روشنک


انکه خود را نفسی شاد ندیدست منم

وانکه هرگز به مرادی نرسیدست منم

انکه صد جور کشیدست زهر خار وخسی

وز سرکوی وفا پا نکشیدست منم

انکه چون غنچه پزمرده در این باغ بسی

بر دلش باد نشاطی نوزیدست منم

عندلیبی که در این باغ زبیداد گلی

نسیت خار ی که به پایش نخلدیست منم

انکه در راه وصال تو دویدست بسی

واخر کار به جایی نرسیدست منم

انکه در راه وصال تو دویدست بسی

واخر کار به جایی نرسیدست منم

برگ سبز


  به یاد یگانه ی پیانو نواز پهنه ایرانزمین مرتضی خان محجوبی


   برگ سبز برنامه شماره 98


  اواز: عندلیب نغمه پرداز محمود محمودی خوانساری



  اهنگ: شوشتری منصوری

 

 همنواز اواز: مرتضی خان محجوبی


  با همکاری: حسن کسایی


  غزل اواز:پیرپارس


  اشعارمتن برنامه: عطار/ دکتر ناتل خانلری/ نظام وفا/حافظ/عراقی

  گوینده: روشنک

  

  هرانکه جانب اهل خدا نگه دارد


  خداش در همه حال از بلا نگه دارد


  گرت هواست که معشوق نگسلد پیوند


  نگاه دار سررشته تا نگه دارد


  سر وزر ودل وجانم فدای ان محبوب


که حق صحبت وعهد وفا نگه دارد


صبا در ان سر زلف اردل مرا بینی


زروی لطف بگویش که جا نگه دارد


 غبار راهگذارت کجاست تا حافظ


به یادگار نسیم صبا نگه دارد


  

برگ سبز


برگ سبز برنامه شماره 243


اواز:سید جواد ذبیحی/حسین قوامی/محمود محمودی خوانساری


غزل اواز: فروغی بسطامی/سنایی/علی اشتری


همنواز اواز: جلیل شهناز


گوینده: پیمان سلطانی


گوش جان بسپاریم به نوای اسمانی سه هنرمند از دست رفته و نوای ساز یگانه ی تار جلیل شهناز


ارزوی طول عمر برای جلیل شهناز

 

سید جواد ذبیحی ( غزل اواز: فروغی بسطامی) 


همه شب راه دلم بر خم گیسوی تو بود

اه از این راه که باریک تر از موی تو بود

رهرو عشق از این مرحله اگاهی داشت

که ره قافله ی دیر وحرم سوی تو بود

گرنهادیم قدم بر سر هستی شاید

که سر همت ما بر سر زانوی توبود

زان شکستم به هم ائینه ی خود بینی را

که نگاهم همه در ائینه ی روی تو بود

پیر پیمانه کشان شاهد من بود مدام

که همه مستیم از نرگس جادوی تو بود

ماه نو کاسته از گوشه ی گردون سر زد

که خجالت زده ی گوشه ی ابروی تو بود

نفس خرم جبرئیل ودم باد مسیح

همه از معجزه ی لعل سخنگوی تو بود

هیچ کس اب زچشمه ی مقصود نخورد

مگر ان تشنه که جایش به لب جوی تو بود


 حسین قوامی ( غزل اواز: سنایی)


تا ما به سر کوی تو ارام گرفتیم

اندر صف دلسوختگان نام گرفتیم

در اتش تیمار تو تا سوخته گشتیم

در کنج خرابات می جام گرفتیم

از مدرسه وصومعه کردیم کناره

در میکده ومصطبه ارام گرفتیم

خال وکله تو صنما دانه ودامست

ما در طلب دانه ره دام گرفتیم

امروز چه از صحبت ما گشت بریده

این نیز هم از صحبت ایام گرفتیم


محمودی خوانساری ( غزل اواز: علی اشتری )


رفتی زپیش دیده وبر جان نشسته ای

در خاطرم چو اشک به دامان نشسته ای

از ما چه دیده ای که به صد شوق همچو شمع

خندان میان بزم حریفان نشسته ای

بر چشم غیر اگر بنشینی به دلبری

اندیشه کن چو اشک که لرزان نشسته ای

ای غم اگر چه عهد تو بشکسته ام به می

نازم تورا که بر سر پیمان نشسته ای

ای اشک هر چه ریزمت از دیده زیر پای

بینم که باز بر سر مزگان نشسته ای


انچه پیش از این در دسترس صاحبدلان بوده است صدای دو گوینده در زمان اعلام شماره وشناسنامه به یکدیگر اتصال داده شده بود


برگ سبز  یک گوینده

برنامه شماره 243 ..................... گوینده دوم


این برنامه دارای اصالت می باشد واز روی نوار به دیجیتال تبدیل شده است 

  

برگ سبز



برگ سبز برنامه شماره 307


اواز: محمود محمودی خوانساری


اهنگ : درمایه دشتی


غزل اواز: فروغ میردامادی


با همکاری: همایون خرم/رضا ورزنده/منصور صارمی/جهانگیر ملک  


اشعارمتن برنامه: عماد فقیه/ نظامی گنجوی


گوینده: سرور پاک نشان


دکلمه:


دردمند غم عشق تو دوا یافته است


وانکه بیمار تو بودست شفا یافته است


انکه انداخته اند از نظرش بی بصران


به حقیقت نظر لطف خدا یافته است


ما طلبکار نسیم سرزلف بودیم


وانچه ما می طلبیدیم صبا یافته است



دکلمه:


مرا پرسی که چونم چونی ای دوست


جگر پر درد ودل پرخونم ای دوست


حدیث عاشقی برمن رها کن


تولیلی شو که من مجنونم ای دوست


شنیدم عاشقان را می نوازی


مگر من زان میان بیرونم ای دوست


دکلمه:


نگفتی گر بیفتی گیرمت دست


از این افتاده تر که اکنونم ای دوست


غزل های نظامی بر تو خوانم


مگیر ودر تو هیچ افسونم ای دوست


به فریادم زتو هر روز فریاد


از این فریاد روز افزونم ای دوست



غزل اواز:


با انکه دلی داری اشفته وسودایی


خواهم زدل وجانت با این همه رسوایی


توشمع شب افروزی در محفل این وان


مائیم وخیال تو در خلوت تنهایی


هرگز به دلم نگذشت اندیشه وصل تو


در عشق تو کی دارم سود او تمنایی


درمان دل ما را غیر از تو طبیبی نیست


اخر به نگاهی کن این درد مداوایی



هرجاکه تو خواهی رو با هرکه خواهی باش


ماراکه تو منظوری خاطر نرود جایی




شاخصه این برنامه حضور دو نوازنده سنتور در برنامه می باشد


گوش جان بسپاریم به تکنوازی بی نظیر همایون خرم 


یاد ونام همه گلهای گلزار پرکشیده از موسیقی سرزمین مادری گرامی باد

برگ سبز




برگ سبز برنامه شماره  149



اواز: محمودی خوانساری


همنوازان: پرویز یاحقی/ رضا ورزنده


غزل اواز: حسین بیضایی ( ادب )


اهنگ: شور ودشتی


گوینده: روشنک



در دلم جلوه کند پرتو ماهی گاهی
روشن از ماه شود شام سیاهی گاهی



تا رود ز آتش دل دود به چشمان حسود
خوش برآرم ز دل سوخته آهی گاهی



تا که بر دامن تو نرم و سبک جای کنم
چون غباری بنشینم سر راهی گاهی



جز توام نیست نظر جانب دیگر، چه شود
گر کنی سوی من از مهر نگاهی گاهی



داد من گر ندهی دست من و دامن شب
قطره‌ای اشک کند کار سپاهی گاهی



کاش باز آید و جرمم به نگاهی بخشد
وه چه جان بخش بود عفو گناهی گاهی



دعوی شیری و آهوی نگاهش عجب است
شیر گیر است 
'ادب' چشم سیاهی گاهی



این برنامه پیشکشی است به دوست بزرگوار جناب باران مدیر تارنگار وزینمرغ سحر که عاشقانه  در راه گسترش نام هنرمند توانا بانو حمیرا تلاش وهمت عارفانه ای می نمایند


انچه از این برنامه در دسترس صاحبدلان بوده است نقصی در اعلام شماره ابتدای فایل توسط گوینده بود که در این فایل نقص ان برطرف شده است

دارای اعلام شماره وبرنامه

برگ سبز

برگ سبز برنامه شماره 134

اواز: محمود محمودی خوانساری

با همکاری هنرمندان: علی تجویدی/مرتضی خان محجوبی/

اهنگ: همایون شوشتری

غزل اواز: دنیا

اشعار متن برنامه: پزمان بختیاری/مسعود سعد سلمان/دنیا/  عراقی

گوینده: روشنک


مطلع اواز:



گرچه امروز زهم دور مکان من توست


باز امیخته باهم دل وجان من وتوست


هر سحر مرغ چمن قصه ما می خواند


هر زمان باد صبا نامه رسان من وتوست


قصه غصه عشاق جهان گشت کهن



حالیا نوبت ما گشت زمان من وتوست


داستانی که زلیلی وزمجنون گفتند


شعله ای بود ز رازی که میان من وتوست


شعله شمع که پروانه ی بیدل را سوخت


زاتشی بود که امروز بجان من وتوست



این برنامه از روی نوارکاست به دیجیتال تبدیل شده است وکیفت ان بسیار مطلوب ودارای اعلام برنامه وشناسنامه کامل می باشد

 

برگ سبز


برگ سبز برنامه شماره 106


اواز: محمود محمودی خوانساری


با همکاری هنرمندان: علی تجویدی/فرهنگ شریف/ رضا ورزنده

اشعار متن برنامه: عطار/ صفای اصفهانی/مولانا/عراقی


اهنگ: سه گاه 


گوینده: روشنک


غزل اواز: مولانا



ما در ره عشق تو اسیران بلائیم

کس نیست چنین عاشق وبیچاره که مائیم

برما نظری کن که در این شهر غریبیم

برما کرمی کن که دراین ملک گدائیم

ما را به تو سری است که کس محرم ان نیست

گر سر برود سر تو با کس نگشائیم


این برنامه توسط دکتر ویرایش گردیده ودارای اعلام برنامه در ابتدا وانتهای فایل ودارای شناسنامه برنامه می باشد

انچه قبلا در فضای مجازی موجود بود فاقد اعلام ابتدایی برنامه بوده است

برگ سبز

برگ سبز برنامه شماره 61


اواز: محمود محمودی خوانساری


با همکاری هنرمندان: علی تجویدی/فرهنگ شریف/جهانگیر ملک


غزل اواز: شیخ اجل سعدی


اشعار متن برنامه:عطار/سهیلی خوانساری/عراقی


اهنگ: شور ودشتی



تا خبر دارم از او بی‌خبر از خویشتنم 


با وجودش ز من آواز نیاید که منم 


پیرهن می‌بدرم دم به دم از غایت شوق 


که وجودم همه او گشت و من این پیرهنم 


ای رقیب این همه سودا مکن و جنگ مجوی 


برکنم دیده که من دیده از او برنکنم 



مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک


چند روزی قفسی ساخته ام از بدنم


ای خوش آن روز که پرواز کنم تا بر دوست


به هوای سر کویش پر و بالی بزنم


برگ سبز

برگ سبز برنامه شماره 116

اواز: محمود محمودی خوانساری

با همکاری هنرمندان: مرتضی خان محجوبی/حسن کسایی/حبیب الله بدیعی


اهنگ: سگاه

اشعار: عطار/عبرت نائینی/کمال خجند/عرفی شیرازی/عراقی

غزل اواز: سعدی 

گوینده: روشنک


گر نخل وفا برندهد چشم تری هست

تا ریشه دراب هست امید ثمری هست

ان دل که پریشان شود از ناله  بلبل

در دامنش اویز که با وی خبری هست



از حد بگذشت مشتاقی وصبر اندر غمت یارا

به وصل خود دوایی کن دل دیوانه مارا

علاج درد مشتاقان طبیب عام نشناسد

مگر لیلی کند درمان غم مجنون شیدا را

چنان مشتاقم ای دلبر به دیدارت که گر روزی

براید از دلم اهی بسوزد هفت دریارا

مرا سودای بت رویان نبودی پیش از این درسر

ولیکن تا ترا دیدم گزیدم راه سودا را

بیا بیا بیا تا یک زمان امروز خوش باشیم در خلوت

که درعالم نمی داند کسی اح.ال فردا را

بیا تا یک زمان امروز را خوش باشیم درخلوت

که در علم نمی داند کسی احوال فردارا


با سپاس از همراهی سرور بزرگوار جناب دکتر خرم ابادی زاد

این برنامه در ابتدا فاقد اعلام شماره بوده که با همت اقای دکتر نقص

 برطرف گردیده است.

برگ سبز



       برنامه های برگ سبز محمود محمودی خوانساری

  شماره برنامه              همنوازان                  مطلع کلام اواز
برنامه شماره 56   سه گاه فرهنگ شریفعکس روی تو چو در ائینه جام افتاد
برنامه شماره 65   سه گاهعلی تجویدی-فضل الله توکلدیشب به سیل اشک ره خواب میزدم
 برنامه شماره 71   شورحبیب الله بدیعی-فرهنگ شریفرسید مزده که امد بهاروسبزه دمید
برنامه شماره 79   بیات زندمحجوبی-بدیعی-شریفمن از تو روی نپیچم اگر بیازاری
برنامه شماره 82    سه گاهعبادی- بدیعی-شریفدوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود
برنامه شماره 88   همایون - شوشتریعبادی -بدیعیشب یار من تب است و غم سینه سوز
برنامه شماره 92   سه گاهعبادی-خالدی-مجد-بدیعیروزگاری است که سودای بتان دین من
برنامه شماره 94  شور- افشاریمحجوبی-کسایی- ورزندهای که داری به من از مهرنهانی نظری
برنامه شماره 98   شوشتری منصوریمحجوبی-کساییهرانکه جانب اهل وفا نگهدارد
برنامه شماره 99   سه گاهکسایی- شریفساقی نداده ساغر چندان  نموده مستم
برنامه شماره 102   ابوعطامحجوبی-تجویدی-ورزندهبیدل وخسته در این شهرم دلداری 
برنامه شماره 105   افشاریبدیعی- فرهنگ شریفیاران غم خورید که غمخوار مانده ام
برنامه شماره 106    سه گاهتجویدی-شریف-ورزندهما در ره تو عشق تو اسیران بلائیم
برنامه شماره 108 شورکسایی- شهناز-بدیعیدر پیش بی دردان چرا فریاد بی حاصل
برنامه شماره 109    شورعبادی- بدیعیعمریست تا به پای خم از پا نشسته ایم
برنامه شماره 110  ابوعطامحجوبی- تجویدی-ورزنده- کسایییار بی پرده کمر بست به رسوایی ما
برنامه شماره 116  سه گاهمحجوبی-بدیعی-کساییاز حد بگذشت مشتاقی وصبر اندر غمت
برنامه شماره 118  بیات زندکسایی-ورزندههمچو شمعم به گلستان حرم یاد کنید
برنامه شماره 126  ابوعطاتجویدی- شهنازدیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد
برنامه شماره 129  ابوعطامحجوبی-کسایی- بدیعیدوش کار رشک پری سرخوش ومستانه
برنامه شماره 134 همایون شوشتریمحجوبی- تجویدیگرچه امروز زهم دور مکان من وتوست
برنامه شماره 136  سه گاهتجویدی-ورزندهچیست این اتش سوزنده که درجان من
برنامه شماره 140  شور ودشتیبدیعی-شهناززاشتیاق تو جانم به لب رسید کجایی
برنامه شماره 146  بیات زندکسایی-شریفمنم که گوشه میخانه  خانقاه من است
برنامه شماره 149  شورودشتییاحقی- ورزندهدر دلم جلوه کند پرتو ماهی گاهی
برنامه شماره 153  همایونشهناز- کساییانکه خود را نفسی شاد ندیست منم
برنامه شماره 158  شورکسایی- شریفرفتی ز پیش دیده برجان نشسته ای
برنامه شماره 165 سه گاهعبادی- بدیعیبخت ائینه ندارم که در او مینگری
برنامه شماره 166 بیات اصفهانکسایی-بدیعی- ورزندهچون زلف توام در عین پریشانی
برنامه شماره 171 سه گاهشهناز- کساییتا زمیخانه نام ونشان خواهد بود
برنامه شماره 172 بیات زندشنهاز- کساییتو هیچ عهد نبستی که عاقبت 
برنامه شماره 177 بیات ترکمحجوبی- بدیعیبیا که شدم در غم تو سودایی
برنامه شماره 179  شوریاحقی- ورزندهرسید مزده که امد بهار وسبزه دمید
برنامه شماره 243
ازماچه دیده ای که به صد سوز همچو
برنامه شماره 252  اصفهانعبادی-بهاری-ورزندهندانمت به حقیقت که درجهان به چه 
برنامه شماره 254  ابوعطابدیعی-شهناز-مجددرفغانم از دل دیر اشنای خود
برنامه شماره 262 ابوعطابدیعی-شهنازدرشب هجر تو شرمنده احسانم کرد
برنامه شماره 273 بیات ترکفرهنگ شریفخون می خورم از طعنه ع اغیار وبسم
برنامه شماره 275 سه گاهعبادی- نجاحی- موسویچه کنم که باز امد شب ویارمن نیامد
برنامه شماره 282 شوریاحقی- شهنازحاشا که من به موسوم گل ترک می کنم


 برنامه شماره 295 ابو عطا                           بدیعی- شریف                                  ما کیستیم عاشق از جان گذشته ای

برنامه شماره 307  دشتی                          همایون خرم- ورزنده- صارمی                با انکه دلی داری اشفته وسودایی

برگ سبز

برگ سبز برنامه شماره 153


اواز: محمود محمودی خوانساری


همنوازان: جلیل شهناز/حسن کسایی


کلام اواز: همایون اسفراینی


کلام متن برنامه: فخرالدین عراقی/عطار نیشابوری


زبان حال محمودی نازنین



انکه خود را نفسی شاد ندیدست منم


وانکه هرگز به مرادی نرسیدست منم


انکه صد جور کشیدست زهر خار وخسی


وز سر کوی وفا پا نکشیدست منم


انکه چون غنچه پزمرد ودر این باغ بسی


بر دلش باد ونشاطی نوزیدست منم


عندلیبی که در این باغ زبیداد گلی


نیست خاری که به پایش نخلیدست منم


انکه در راه وصال تو دویدست بسی


واحر کار به جایی نرسیدست منم


انکه در راه وصال تو دویدست بسی


واخر کار به جایی نرسیدست منم

برگ سبز


برگ سبز برنامه شماره 56


اواز: محمود محمودی خوانساری


کلام: پیر پارس


همنواز: فرهنگ شریف


اهنگ: سه گاه


کلام متن برنامه: عطار/عراقی


گوینده: روشنک




عکس روی تو چو بر آیینه ی جام افتاد

عارف از خنده ی می در طمع خام افتاد

حسن روی تو به یک جلوه که در آیینه کرد

این همه نقش در آیینه ی اوهام افتاد

این همه عکس می و نقش مخالف که نمود

 یک فروغ رخ ساقی است که در جام افتاد

غیرت عشق زبان همه خاصان ببرید         

کز کجا سر غمش در دهن عام افتاد

من زمسجد به خرابات نه خود افتادم   

اینم از عهد ازل حاصل فرجام افتاد

چه کند کز پی دوران نرود چون پرگار        

هر که در دایره ی گردش ایام افتاد

در خم زلف تو آویخت دل از چاه زنخ     

آه کز چاه برون آمد و در دام افتاد

آن شد ای خواجه که در صومعه بازم بینی   

کار ما با رخ ساقی و بی جام افتاد

زیر شمشیر غمش رقص کنان باید رفت      

 کان که شد کشته ی او نیک سرانجام افتاد

هر دمش با من دلسوخته لطفی دگر است     

این گدا بین که چه شایسته ی انعام افتاد

صوفیان جمله حریفند و نظر باز ولی

زین میان حافظ دلسوخته بد نام افتاد