مرغ شباهنگ

مرغ شباهنگ

پیش از این گر سخن از نغمه داودی بود پیش ما نغمه همان نغمه محمودی بود
مرغ شباهنگ

مرغ شباهنگ

پیش از این گر سخن از نغمه داودی بود پیش ما نغمه همان نغمه محمودی بود

جاودانه ها

جاودانه ها

به اهتمام واجرای دکتر گلشن ابراهیمی استاد دانشگاه ومحقق وکارشناس موسیقی



بخش نخست

اواز ابوعطا: غلامحسین بنان

اهنگ: علینقی وزیری

کلام: شیخ اجل سعدی



آمدی وه که چه مشتاق و پریشان بودم 


تا برفتی ز برم صورت بی جان بودم 


نه فراموشیم از ذکر تو خاموشی بود 


که در اندیشه اوصاف تو حیران بودم 


بی تو در دامن گلزار نخفتم یک شب 


که نه در بادیه ی خارمغیلان بودم 


زنده می کرد مرا دم به دم امید وصال 


ورنه دور از نظرت کشته هجران بودم 


به تولای تو در آتش محنت چو خلیل 


گوییا در چمن لاله و ریحان بودم 


تا مگر یک نفسم بوی تو آرد دم صبح 


همه شب منتظر مرغ سحر خوان بودم 


سعدی از جور فراقت همه روز این می گفت 


عهد بشکستی و من بر سر پیمان بودم


بخش دوم

اواز: محمودی خوانساری

غزل اواز: رهی معیری

همنواز: لطف الله مجد



چون زلف توام جانا، در عین پریشانی

چون باد سحرگاهم، در بی سروسامانی

.

من خاکم و من گردم، من اشکم و من دردم

تو مهری و تو نوری، تو عشقی و تو جانی

.

خواهم که تو را دربر، بنشانم و بنشینم

تا آتش جانم را، بنشینی و بنشانی

.

ای شاهد افلاکی، در مستی و در پاکی

من چشم تورا مانم، تو اشک مرا مانی

.

در سینه ی سوزانم، مستوری و مهجوری

در دیده ی بیدارم، پیدایی و پنهانی

.

من زمزمه ی عودم، تو زمزمه پردازی

من سلسله موجم، تو سلسله جنبانی

.

از آتش سودایت، دارم من و دارد دل

داغی که نمی بینی، دردی که نمی دانی

.

دل با من و جان بی تو، نسپاری و بسپاری

کام از تو و تاب از من، نستانم و بستانی

.

ای چشم رهی سویت، کو چشم رهی جویت؟

روی از من سرگردان، شاید که نگردانی



برنامه رادیویی


جاودانه ها


به اهتمام واجرای دکتر گلشن ابراهیمی استاد دانشگاه محقق وکارشناس


 موسیقی



اواز: محمودی خوانساری


همنوازان: حبیب الله بدیعی/جلیل شهناز


درامد چهار مضراب


غزل اواز: مانی شیرازی



حدیث درد من، گر کس نگفت، افسانه ای کمتر


  وگر من خود نباشم در جهان، دیوانه ای کمتر 


اگر بی نام و ناموسم فراغم بیشتر باشد


  وگر بی خانمانم، گوشه ی ویرانه ای کمتر


از آن سیمرغ را در قاف قربت آشیان دادند


که شد زین دامگه مشغول آب و دانه ای کمتر


نکو بزمی ست عالم، لیک ساقی جام غم دارد


خوش آن مهمان که خورد از دست او پیمانه ای کمتر


کسی عاشق شود کز آتش سوزان نپرهیزد


به راه عشق نتوان بودن از پروانه ای کمتر


چه غم در باغ گر باد خزانی بی پناهم کرد


که مشتی خار وخس، یعنی پریشان لانه ای، کمتر


مکن "مانی" عمارت، از سرای دهر بیرون شو


برای این دو روز عمر محنت خانه ای کمتر




برنامه رادیویی

برنامه رادیویی جاودانه ها

به اهتمام واجرای دکتر گلشن ابراهیمی

بخش اول

تکنوازی زنده یاد استاد حسن کسایی در اواز بیات ترک


دکتر گلشن ابراهیمی بزرگمردی بود که خدمات شایسته ای به فرهنگ و ادب وهنر این سرزمین انجام داد که اهالی موسیقی و شاگردان ایشان بهره ها برده اند.

یکی از کارهای شایسته ایشان گرد اوری مجموعه فاخری از موسیقی ملی ایران بود که در فیلمی که به همت شاهرخ نادری وبا حضور همایون خرم تهیه شده است دکتر گلشن ابراهیمی توضیحات کاملی ارائه نموده اند  واین مجموعه فاخر که حاصل تلاش وهمت ایشان بوده به موزه موسیقی ایران ارائه شده است

شایسته است گاهی از این بزرگان که در گمنامی کارهای بزرگی انجام میدهند یادی شود.

یاد این بزرگ مرد تاریخ موسیقی گرامی وروحش شاد ویادش گرامی

روح استاد حسن کسایی واستاد اسدالله ملک واستاد محمودی خوانساری شاد ویاد این گلهای بی تکرار همواره گرامی باد

بخش دوم

تصنیف در گوشه شوشتری

اواز: محمد رضا شجریان


باد صبا بر گل گذرکن گل گذر کن

از حال گل ما را خبر کن نازنین ما را خبرکن

با مدعی کمتر بنشین 

نازنین ای مه جبین


بخش سوم

اواز: محمود محمودی خوانساری

اهنگ در مخالف سگاه ضبط وپخش شده در سال 19/10/1346

همنواز اواز: اسدالله ملک

غزل اواز:ابو تراب جلی


ز اشک دیده به رنجم، ز سوز دل به عذابم

غـم تو شرم صفت، می کُشد در آتش و آبم

 

چو مو بر آتش هجران به خود چگونه نپیچم

کـه همـه طـراره از پـای تا بـه سر همه تابم

 

ندانم از کــه بپرسم حکایــت سـر زلفت

که غیر حرف پریشان نمی دهند جوابم

 

بریده خواب ز چشم مـن آسمان کــه مبــادا

خیال روی تو گاهی شود نصیب به خوابم

 

چرا بــه گردش پیمــانــه ام در افکنی از پــا

قسم به گردش چشمت که می نخورده خرابم

 

چو خم به جوشم و چشمی به انتظار تو دارم

ز زندگی نفسی تــا به جاست همچــو حبابــم


اواز


اواز


محمود محمودی خوانساری


همنواز: منصور نریمان


کلام: ابوسعید ابوالخیر


دل جای تو شد و گر نه پر خون کنمش
در دیده تویی و گرنه جیحون کنمش
دل جای تو شد و گر نه پر خون کنمش
در دیده تویی و گرنه جیحون کنمش
امید وصال توست جان را
ورنه از تن به هزار حیله بیرون کنمش


جاودانه ها

جاودانه ها


برنامه شماره چهارده


به اهتمام واجرای دکتر گلشن ابراهیمی


اواز: محمود محمودی خوانساری


همنواز: جلیل شنهاز


کلام: پیرپارس




تا زمیخانه ومی نام ونشان خواهد بود


سر ما خاک ره پیر مغان خواهد بود


حلقه پیر مغان از ازلم در گوش است


بر همانیم که بودیم وهمان خواهد بود


بر سر تربت ما چون گذری همت خواه


که زیارتگه رندان جهان خواهد بود


برو ای زاهد خودبین که زچشم من وتو


راز این پرده نهانست ونهان خواهد بود


ترک عاشق کش من مست برون رفت امروز


تا دگر خون که از دیده روان خواهد شد


چشم اندم که زشوق تو نهد سر بلحد


تا دم صبح قیامت نگران خواهد بود


بخت حافظ گر از ین گونه مدد خواهد کرد


زلف معشوق بدست دگران خواهد بود



جاودانه ها


جاودانه ها


برنامه شماره سه


به اهتمام وبا اجرای: دکتر گلشن ابراهیمی


اواز سه گاه: محمود محمودی خوانساری


همنواز: جلیل شنهاز


کلام: پیرپارس


تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود


سر ما خاک ره پیر مغان خواهد بود


حلقه پیر مغان از ازلم در گوش است


بر همانیم که بودیم و همان خواهد بود


بر سر تربت ما چون گذری همت خواه


که زیارتگه رندان جهان خواهد بود


برو ای زاهد خودبین که ز چشم من و تو


راز این پرده نهان است و نهان خواهد بود


ترک عاشق کش من مست برون رفت امروز


تا دگر خون که از دیده روان خواهد بود


چشمم آن دم که ز شوق تو نهد سر به لحد


تا دم صبح قیامت نگران خواهد بود


بخت حافظ گر از این گونه مدد خواهد کرد


زلف معشوقه به دست دگران خواهد بود



برنامه رادیویی دلنوازان


برنامه رادیویی دلنوازان


اواز: محمودمحمودی خوانساری


همنواز: مرتضی خان محجوبی


کلام: پیر پارس


 

هر آنکه جانب اهل خدا نگه دارد

خداش در همه حال از بلا نگه دارد

گرت هواست که معشوق نگسلد پیمان

نگاه دار سر رشته تا نگه دارد

حدیث دوست نگویم مگر به حضرت دوست

که آشنا سخن آشنا نگه دارد

سر و زر و دل جانم فدای آن محبوب

که حق صحبت مهر و وفا نگه دارد

صبا در آن سر زلف اردل مرا بینی

ز روی لطف بگویش که جا نگه دارد


غبار راهگذارت کجاست تا حافظ

به یادگار نسیم صبا نگه دارد


دل انگیزان

برنامه دل انگیزان



اواز: محمودی خوانساری


همنوازی: جلیل شنهاز



کلام اواز: موید ثابتی


قطعاتی در ماهور


اهنگ موزون از: حسینعلی ملاح



دیریست تا به دیر مغان جا گرفته ای


جا در کنار مردمان دانا گرفته ای


از کار این جهان گره ای وا نمی شود


زان رو که کار جهان وا گرفته ای


خونی خوریم وشادی هر بزم ومحفلیم


این درس را ز ساغر ومینا گرفته ایم


مارا زحادثات جهان هیچ بیم نیست


کاندر پناه لطف تو ماوا گرفته ایم