گلهای رنگارنگ

گلهای رنگارنگ برنامه شماره 241 ب

اواز: محمود محمودی خوانساری

اواز: الهه

اهنگ: حسین یاحقی

کلام ترانه: اسماعیل نواب صفا

کلام اواز: رهی معیری

همنواز اواز: حسن کسایی

کلام متن برنامه: امیری فیروزکوهی/فروغی بسطامی/شیخ اجل سعدی

مطلع اواز

  آن قدر با آتش دل ساختم تا سوختم
بی تو ای آرام جان یا ساختم یا سوختم
سردمهری بین که هر کس بر آتشم آبی نزد
گرچه همچون برق از گرمی سراپا سوختم
سوختم اما نه چون شمع طرب در بین جمع
لاله ام کز داغ تنهایی به صحرا سوختم
همچو آن شمعی که افروزند پیش آفتاب
سوختم در پیش مه رویان و بیجا سوختم
سوختم از آتش دل در میان موج اشک
شوربهتی بین که در آغوش دریا سوختم
شمع و گل هم هر کدام شعله ای در آتشند
در میان پکبازان من نه تنها سوختم
جان پک من رهی خورشید عالمتاب بود
رفتم و از ماتم خود عالمی را سوختم

مطلع ترانه

چنان از خود بی خبرم

که نشناسم پا زسرم

نه پیدا در چشم منی

نه پنهان از نظرم

رخ چنان نمودی ای ساقی

که بردی از دستم

جرعه ای چشیدم از جانت

که تا هستم مستم

خود ندانم از چنین جامی

چه حالی هستم

دانم اینقدر که از قید دوعالم رستم