مرغ شباهنگ
پیش از این گر سخن از نغمه داودی بود پیش ما نغمه همان نغمه محمودی بود
مرغ شباهنگ
پیش از این گر سخن از نغمه داودی بود پیش ما نغمه همان نغمه محمودی بودموسیقی ایرانی
اواز : محمودی خوانساری
همنواز اواز: اسدالله ملک
ضرب : جهانگیر ملک وپرویز تبریزی
کلام اواز: وصال شیرازی وجامی
کلام ترانه : مولانا
شد در شکوه ما باز با سر گیسوی تو باز
شب وصل است بسی کوته واین قصه دراز
پر من داد ولی رفته ز یادم پرواز
من که پروا ندارم چکنم با پر باز
گر به رویم همه درهای خوشی بندد چرخ
هیچ غم نیست اگر هست در میکده باز
گفتمش با غم هجران چه کنم گفت بسوز
گفتمش چاره ی این سوز بگو گفت بساز
همه گویند پروانه بود عاشق شمع
عاشق کیست بگو شمع بی سوز وگداز
با من صنما دل یکدله کن
گر سر ننهم انگه گله کن
مجنون شده ام از بهر خدا
زان زلف خوشت یک سلسله کن
نوایی از موسیقی ملی
نوایی از موسیقی ملی همنوازان : اسدالله ملک /فرهنگ شریف/حسن ناهید/محمود رحمانی پور/جهانگیر ملک کلام ترانه واواز : هما میر افشار اهنگساز : اسدالله ملک اهنگ در : گوشه عشاق وبیات راجع اواز : محمودی خوانساری همنواز اواز: اسدالله ملک خواننده ترانه : مهستی تو اشنای دلم اشنا چه میدانی؟ نخوانده درس محبت وفا چه میدانی؟ ندیده درد جدایی جدا مشو از دل طبیب روح ودل من دوا چه میدانی؟ فقیر درگه این عشق خانمانسوزم تو شاه ملک وجودی گدا چه میدانی؟ صفای اهل نظر صفای اهل نظر روی پاک وروشن تست به پای دل ننشستی به پای دل ننشستی صفا چه میدانی؟
سالروز تولد
سالروز تولد عندلیب اواز ایران محمود محمودی
خوانساری بر تمام دلسوختگان پهنه ایرانزمین
گرامی باد
البوم ها
اواز: محمودی خوانساری
اهنگ: اسدالله ملک
همنوازان: اسدالله ملک/فرهنگ شریف/ منوچهر جهانبگلو/سیمین
اقارضی/حسن ناهید/محمود رحمانی پور/جهانگیرملک
شعر ترانه: معینی کرمانشاهی
روی دوم نوار توسط دوست بزرگوار جناب رسول بارگذاری وپیشکش
شده است
خصوصی
خصوصی اواز: محمود محمودی خوانساری همنوازان اواز: حبیب الله بدیعی/فرهنگ شریف غزل اواز: ؟ / پیر پارس/ ابوالحسن ورزی زحال هرکه پرسم در این عالم غمی دارد غم عشق ارزومندم که شیرین عالمی دارد زساز دهر غیر از بینوایی نغمه ای ناید نوای عشق را نازم که خوش زیر وبمی دارد ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی دل بی تو به جان امد وقت است که باز ایی دایم گل این بستان شاداب نمی ماند دریاب ضعیفان را در وقت توانایی یک روز در اغوش تو ارام گرفتم یک عمر قرار از دل ناکام گرفتم افسوس که چون لاله پر از خون جگر بود جامی که زدست تو گل اندام گرفتم از ساده دلی مشق وفاداری من شد هردرس که زبد عهدی ایام گرفتم
جاودانه ها
به اهتمام واجرای دکتر گلشن ابراهیمی استاد دانشگاه ومحقق وکارشناس موسیقی
بخش نخست
اواز ابوعطا: غلامحسین بنان
اهنگ: علینقی وزیری
کلام: شیخ اجل سعدی
آمدی وه که چه مشتاق و پریشان بودم
تا برفتی ز برم صورت بی جان بودم
نه فراموشیم از ذکر تو خاموشی بود
که در اندیشه اوصاف تو حیران بودم
بی تو در دامن گلزار نخفتم یک شب
که نه در بادیه ی خارمغیلان بودم
زنده می کرد مرا دم به دم امید وصال
ورنه دور از نظرت کشته هجران بودم
به تولای تو در آتش محنت چو خلیل
گوییا در چمن لاله و ریحان بودم
تا مگر یک نفسم بوی تو آرد دم صبح
همه شب منتظر مرغ سحر خوان بودم
سعدی از جور فراقت همه روز این می گفت
عهد بشکستی و من بر سر پیمان بودم
بخش دوم
اواز: محمودی خوانساری
غزل اواز: رهی معیری
همنواز: لطف الله مجد
چون زلف توام جانا، در عین پریشانی
چون باد سحرگاهم، در بی سروسامانی
.
من خاکم و من گردم، من اشکم و من دردم
تو مهری و تو نوری، تو عشقی و تو جانی
.
خواهم که تو را دربر، بنشانم و بنشینم
تا آتش جانم را، بنشینی و بنشانی
.
ای شاهد افلاکی، در مستی و در پاکی
من چشم تورا مانم، تو اشک مرا مانی
.
در سینه ی سوزانم، مستوری و مهجوری
در دیده ی بیدارم، پیدایی و پنهانی
.
من زمزمه ی عودم، تو زمزمه پردازی
من سلسله موجم، تو سلسله جنبانی
.
از آتش سودایت، دارم من و دارد دل
داغی که نمی بینی، دردی که نمی دانی
.
دل با من و جان بی تو، نسپاری و بسپاری
کام از تو و تاب از من، نستانم و بستانی
.
ای چشم رهی سویت، کو چشم رهی جویت؟
روی از من سرگردان، شاید که نگردانی
روایت هنرمندان
پیش از این گر سخن از نغمه داودی بود
پیش ما نغمه همان نغمه محمودی بود
بال بگشودچو با نغمه سازش اواز
صوت او صوت خداوندی ومعبودی بود
((مهرداد اوستا))
برنامه رادیویی
به اهتمام واجرای دکتر گلشن ابراهیمی استاد دانشگاه محقق وکارشناس
موسیقی
اواز: محمودی خوانساری
همنوازان: حبیب الله بدیعی/جلیل شهناز
درامد چهار مضراب
غزل اواز: مانی شیرازی
حدیث درد من، گر کس نگفت، افسانه ای کمتر
وگر من خود نباشم در جهان، دیوانه ای کمتر
اگر بی نام و ناموسم فراغم بیشتر باشد
وگر بی خانمانم، گوشه ی ویرانه ای کمتر
از آن سیمرغ را در قاف قربت آشیان دادند
که شد زین دامگه مشغول آب و دانه ای کمتر
نکو بزمی ست عالم، لیک ساقی جام غم دارد
خوش آن مهمان که خورد از دست او پیمانه ای کمتر
کسی عاشق شود کز آتش سوزان نپرهیزد
به راه عشق نتوان بودن از پروانه ای کمتر
چه غم در باغ گر باد خزانی بی پناهم کرد
که مشتی خار وخس، یعنی پریشان لانه ای، کمتر
مکن "مانی" عمارت، از سرای دهر بیرون شو
برای این دو روز عمر محنت خانه ای کمتر
سالروز تولد
درود بر صاحبدلان
بیست سوم تیرماه سالروز تولد هنرمند دلسوخته و مظلوم محمودی
خوانساری است.
جمعی از دوستان در تاریخ 23 تیرماه ساعت ده صبح در قطعه شماره
101 بهشت زهرا گرد هم خواهند امد
خوشنود خواهیم شد حضور شما عزیزان را بر مزار عندلیب گلشن هنر
اواز ایرانزمین را پاس بداریم.