مرغ شباهنگ
پیش از این گر سخن از نغمه داودی بود پیش ما نغمه همان نغمه محمودی بود
مرغ شباهنگ
پیش از این گر سخن از نغمه داودی بود پیش ما نغمه همان نغمه محمودی بودپیوندها
دستهها
ابر برجسب
گلهای تازه برگ سبز برنامه های خصوصی خصوصی موسیقی ایرانی گلهای رنگارنگ مصاحبه پاسداشت یک شاخه گل دل انگیزان جشن هنر شیرازبرگهها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- بهمن 1393 1
- دی 1393 1
- آبان 1393 4
- مهر 1393 2
- شهریور 1393 1
- مرداد 1393 1
- تیر 1393 2
- خرداد 1393 5
- اردیبهشت 1393 3
- فروردین 1393 2
- بهمن 1392 1
- دی 1392 4
- آذر 1392 3
- مهر 1392 7
- تیر 1392 2
- خرداد 1392 1
- اردیبهشت 1392 1
- فروردین 1392 8
- اسفند 1391 4
- بهمن 1391 3
- دی 1391 4
- آبان 1391 2
- مهر 1391 1
- شهریور 1391 4
- مرداد 1391 7
- تیر 1391 9
- خرداد 1391 7
- اردیبهشت 1391 10
- فروردین 1391 4
- اسفند 1390 21
- بهمن 1390 26
- دی 1390 37
نوایی از موسیقی ملی
اواز: محمود محمودی خوانساری
کلام: بهادر یگانه
کلام اواز: محمد رضا حکیمی
اهنگ و تکنوازی ورهبری ارکستر: اسدالله ملک در مخالف سگاه
همنوازان: اسدالله ملک/فرهنگ شریف/حسن ناهید/بانو سیمین اقار رضی/جهانگیر ملک/محمود رحمانی پور/ منوچهر جهانبگلو
چو غنچه ای توفان زده ام
چو آتشی دامان زده ام
چو شمع شب با سوز درون
شرار غم بر جان زده ام
ز سوز دلم من فغان زده ام
شور به دل آسمان زده ام
چو لاله خزان شده دیگر جوانی من
چو غنچه خموشم که بر لبم از غم شکسته سخن
نشان شادی ندیده دلم
زبس غم جانان کشیده دلم
ز مردم دوران رمیده دلم
ز سوز درون
چو شمع سحر
به دامن شب چکیده دلم
کلام دکلمه از هما میر افشار همنواز فرهنگ شریف
عاقبت افسانه شد عشق وتمنای من
شهره شهرم نمود این دل رسوای من
لاله خونین دلی نیست به دشت جنون
چون دل افسره وخسته وتنهای من
کلام دکلمه ؟
همدرد ماکیست که داغ عشق بر دل است
با ما در این دیار همین لاله اشناست
کلام اواز:
غم ان نیست که در اتش غم سوخته ایم
حسرت ما همه این است که کم سوخته ایم
این همه عزم چه شد که اتش دل گشته دود
ما سیه سوختگان در بر جمع سوخته ایم
دل زیاد بی وفای خویشتن دادم دیدم سزای خویشتن
اشیانی دیدم از هم ریخته یادم امد از برای خویشتن
درود.عرض ادب و احترام جناب سعیدپور عزیز
واقعا احسنت و افرین بر شما .فقط میتوانم از صمیم قلب از شما تشکر کنم به خاطر راه اندازی این وبلاگ به نام استاد عزیز محمودی خوانساری که این حقیر عاشقانه نوای ملکوتی محزونش را دوست دارم .به واقع استاد محمودی خوانساری این هنرمند فرهیخته که علاوه بر هنر والایش انسانیت و هنر واقعی را معنا کرد مظلوم زیست و مظلوم از این دنیا رفت و پس از مرگ هم مظلوم واقع شد.فقط جای بسی خوشبختی است که اثار این هنرمند عزیز با ان صدای ملکوتی توسط افراد خوش قلب و دوست داشتنی همچون شما به علاقه مندان عرضه می شود .
ارادتمند شما بهرامی
درود بر دوست عزیز وهنرشناس وادیب بهرامی نازنین
بیکران از محبت شما سپاسگزارم.
انچه انجام شده ومیشود جز وظیفه نام دیگری ندارد.
بزرگوار عزیز بارها این مطلب را به دوستان عرض کرده ام انچه برای محمودی انجام شود ذره ای از دریای صفا وخلوص وپاکی وهنر او را نخواهیم توانست بیان کنیم.
محمودی خوانساری گوهر بی همتایی بود که هیچگاه قدرش را ندانستیم.
محمودی هنرمندی بود که پاک زیست عاشقانه نغمه ملکوتی سر داد وغریبانه ومظلومانه رفت.
هیچگاه او واثارش از یاد دلسوختگان بیرون نخواهد رفت.
ایمان دارم وجود عزیزانی چون شما که عاشقانه به او وان صدای مظلو مش وبی ادعایش عشق می ورزید نخواهید گذاشت او با ان هنر والایش که امیخته به پاکی وکرامت انسانی بود از خاطر ه ها برود.
خوشنودم اگر توانسته باشم قدمی کوچک در راه عاشقانش بر دارم..