مرغ شباهنگ
پیش از این گر سخن از نغمه داودی بود پیش ما نغمه همان نغمه محمودی بود
مرغ شباهنگ
پیش از این گر سخن از نغمه داودی بود پیش ما نغمه همان نغمه محمودی بودپیوندها
دستهها
ابر برجسب
گلهای تازه برگ سبز برنامه های خصوصی خصوصی موسیقی ایرانی گلهای رنگارنگ مصاحبه پاسداشت یک شاخه گل دل انگیزان جشن هنر شیرازبرگهها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- بهمن 1393 1
- دی 1393 1
- آبان 1393 4
- مهر 1393 2
- شهریور 1393 1
- مرداد 1393 1
- تیر 1393 2
- خرداد 1393 5
- اردیبهشت 1393 3
- فروردین 1393 2
- بهمن 1392 1
- دی 1392 4
- آذر 1392 3
- مهر 1392 7
- تیر 1392 2
- خرداد 1392 1
- اردیبهشت 1392 1
- فروردین 1392 8
- اسفند 1391 4
- بهمن 1391 3
- دی 1391 4
- آبان 1391 2
- مهر 1391 1
- شهریور 1391 4
- مرداد 1391 7
- تیر 1391 9
- خرداد 1391 7
- اردیبهشت 1391 10
- فروردین 1391 4
- اسفند 1390 21
- بهمن 1390 26
- دی 1390 37
روایت هنرمندان
"محمودی را درسال 1332 به وسیله یکی از دوستان شناختم " در آواز عارفانه ی او رمزی نهفته بود که به دل هر صاحب حال می نشست در پروراندن گوشه های موسیقی ایرانی کم نظیر بود . تحریرهای آوازش تصنعی و تقلیدی نبود و بر خلاف بعضی از خوانندگان و نوازندگان سبکی خاص داشت . در اجرای ریتم های مختلف اعم از شکسته و سنگین و ضربی ها مهارت داشت . کارش از نظر شعر خوانی و ترکیب و به جا خواندن هنرمندانه بود هیچگاه به هنگام خواندن به خود فشار نمی آورد و از عهده ی اجرای آواز در راست کوک به خوبی بر می آمد . ای نوشته قسمتی از نوشته ی آقای عاشوری است که به مناسبت مقصود برگزیده ایم . مضمون باقی مطالب ایشان از آنجا که قبلاً در این دفتر ذکر گذشته لذا از نقل آنها گذشتیم . شاپور نیاکان هنرمند مهجور و سوخته جانی بود که تا آخرین روزهای عمر محمودی با او رفت و آمد داشت . این مرد نازنین با آنکه در روزهای مرگ محمودی حال و روزگاری پریشان داشت ، با وجود بیماری و کسالت روحی همه ی توان خویش را به کار گرفت و به همراهی سه تن دیگر از دوستان و ارادتمندان محمودی یعنی آقایان منوچهر خیر خواه ، مهندس ناصر کشاورز و عزیز الله حکیمی ، با اجرای برنامه ای در مایه افشاری که سازنده ی آهنگ و سراینده ی اشعارش خود او بود نسبت به رفیق از دست رفته اش ادای احترام نمود و بدین طریق برای ارتقاء یاد و نام محمودی خوانساری آنچه از دستش بر می آمد در طبق اخلاص نهاده و به محضر اهل دل تقدیم نمود . به یاد شاپور نیاکان و با آرزوی مغفرت الهی برای او ، شعر ترانه ای را که در رثای محمودی سروده می آوریم : در مراسم سومین ، هفتمین و چهلمین شب درگذشت محمودی به رسم معمول دفتر یادبودی مقابل دوستان و دوستدارانش گشوده گشت تا آن عزیزان خاطرات و نظرات خویش را در آن بنگارند . در این قسمت از میان آن مطالب که هم توسط هنرمندان و شخصیت های مشهور فرهنگی ذکر گشته ، هم از سوی دیگر هموطنان عزیز پاره ای را جهت اطلاع خوانندگان گرامی این دفتر می آوریم . البته با ذکر این نکته که نوشته های بدون نام برخی در خود دفتر نیز بدون نام امده اند ، و دربرخی دیگر از آنها نام نویسنده خوانا و مفهوم نبوده است . - اگر شمع زندگانی استاد محمودی خوانساری فرو مرد ، درمقابل برای همیشه تاریخ خورشید فروزان هنر این بزرگ مرد در آسمان فرهنگ و ادب و هنر این سرزمین درخشان خواهد ماند ، و من از زبان این عزیز جاودان اگر چیزی بخواهم بنویسم : سینه ای باید به پهنای فلک تا بگویم شرح عشق آن ملک محمودی محمود بود ، و برای همیشه محمود خواهد ماند . او را در آثارش بجوییم . بهمن بوستان - جامعه ی هنرمندان آواز و موسیقی ایران بزرگ مردی را از دست داد ... من هیچ حرفی برای گفتن در مورد محمودی عزیز ندارم که در خور او و صفای او و هنر او و صدای آتشناک او باشد. ناصر مسعودی افسوس که ستاره ای تابناک از دنیای هنر به ابدیت پیوست . حسن کسایی
مطلبی کوتاه از مرحوم شاپور نیاکان
درود بر شما جناب اقای سعیدپور گرامی
تشکر و سپاس از شما که اینچنین عاشقانه به استاد محمودی خوانساری این معنای اصالت موسیقی ایرانی میپردازید.
به نظر این حقیر و با استناد به کتاب مرغ شباهنگ و گفته های اساتید در مورد استاد خوانساری به واقع هیچ کس نتوانست انگونه که شایسته این بزرگمرد بود او را بشناسد و طبق عادت دیرینه ما ایرانیها پس از مرگ غریبانه اش همه به تعریف و تمجید از او پرداختند که شاید این موضوع خوب باشد ولی ای کاش قدر این چنین عزیزانی را تا وقتی در قید حیات هستند بدانیم.
درود برشما جناب بهرامی نازنین
سپاس از شما عزیز بخاطر محبتی که همواره به حقیر دارید.
براستی که ما اینچنین هستیم.
محمودی نازنین انسان شایسته ای بود که هیچگاه هیچکس قدر او را ندانست .
تا که بودیم نبودیم کسی
کشت ما را غم بی همنفسی
تا که رفتیم همه یار شدند
خفته ایم همه بیدارشدند
قدر ائینه بدانیم چو هست
نه دران وقت که اقبال شکست
درود بر محسن بزرگوار
هزاران درود بر حمید تجریشی با این کتاب بی نظیر...همیشه فکر می کنم اگر این بزرگوار بدین کار دست نمی یازید،چیزی از محمودی نازنین نمی دانستیم.کار سترگی است و مهمتر اینکه شما بزرگوار فرازهای زیبا و مهم این کتاب رو در اختیار دوستداران هنر قرار میدهید.سپاس از این همه ذوق و پشتکار عاشقانه.
درود برشما امیر جان
سپاس از شما عزیز
اینجانب بعنوان یک دوستدار محمودی خوانساری دست بوس حمید تجریشی بزرگوار هستم.
کاری که این بزرگوار انجام داده است از نظر این حقیر بی نظیر بوده است .
محمودی انسان شایسته وپاک وعاشقی بود که واقعا بدون اغراق مظلوم زیست و پاک ماند وغریبانه پرواز کرد وغریبانه نیز ارمیده است.
روح بلند وعاشق محمودی نازنین همواره گرامی باد.
ندانمت به حقیقت که در جهان به که مانی
جهان و هر چه در او هست صورتند و تو جانی
.
.
افسوس میخورم که چرا در زمان حیات محمودی عزیز حضور نداشتم و از محضر این استاد صاحب دل بهره نبردم
هرچه هست یاد آن استاد گرانقدر همیشه در دلهای ما موج می زند
روان پاکش شاد
درود برشما دوست عزیز
تنها کلامی که بر زبان میتوان جاری کرد تاسف هست.
محمودی نازنین هنرمندی بود که همواره پاک زیست ومظلومانه پرکشید وغریبانه ارمیده است.
روحش شاد ویادش همواره گرامی باد.