خصوصی

خصوصی

اواز: محمودی خوانساری

همنواز: حبیب الله بدیعی/فرهنگ شریف

کلام: طالب املی

اجرا شده: 28/11/50

زگریه شام وسحر دیده چند درماند            دعاکنید که نی شام ونی سحر ماند

به غارت چمنت بر بهار منتهاست             که گل به دست تو ازشاخ تازه تر ماند

دو زلف یار به هم آنقدر نمی ماند              که روز ما و شب ما به یکدگر ماند

نهاده ام به جگر داغ عشق و میترسم              جگر نماند واین داغ بر جگرماند     

کنید داخل اجزای نوشداروی ما               هرآن گیاه که برگش به نیشترماند

برای عزت مکتوب او به دست آرید            فرشته ای که به مرغان نامه برماند

زبس فتاده به هرگوشه پاره های دلم        فضای دهر به دکان شیشه گر ماند

زشهدخامه((طالب))چولب کنم شیرین      دوهفته دردهنم طعم نیشکرماند