اواز: محمودی خوانساری همنوازان: پرویز یاحقی/ رضا ورزنده غزل اواز: حسین بیضایی ( ادب ) اهنگ: شور ودشتی گوینده: روشنک در دلم جلوه کند پرتو ماهی گاهی این برنامه پیشکشی است به دوست بزرگوار جناب باران مدیر تارنگار وزینمرغ سحر که عاشقانه در راه گسترش نام هنرمند توانا بانو حمیرا تلاش وهمت عارفانه ای می نمایند انچه از این برنامه در دسترس صاحبدلان بوده است نقصی در اعلام شماره ابتدای فایل توسط گوینده بود که در این فایل نقص ان برطرف شده است دارای اعلام شماره وبرنامه
روشن از ماه شود شام سیاهی گاهی
تا رود ز آتش دل دود به چشمان حسود
خوش برآرم ز دل سوخته آهی گاهی
تا که بر دامن تو نرم و سبک جای کنم
چون غباری بنشینم سر راهی گاهی
جز توام نیست نظر جانب دیگر، چه شود
گر کنی سوی من از مهر نگاهی گاهی
داد من گر ندهی دست من و دامن شب
قطرهای اشک کند کار سپاهی گاهی
کاش باز آید و جرمم به نگاهی بخشد
وه چه جان بخش بود عفو گناهی گاهی
دعوی شیری و آهوی نگاهش عجب است
شیر گیر است 'ادب' چشم سیاهی گاهی
درود محسن جان
فدای محبت شما بشم عزیز دلم
داشتم تارنگارو مطالعه میکردم که الان این بزرگواری شما رو دیدم.
شرمنده فرمودید نازنین یار همدل درخور اینهمه بنده نوازی نیستم مهربان یار.برایم بسیار دلچسب بود که نام محمودی نازنین را در کنار حمیرای نازنین دیدم..به به چقدر عالی و باشکوهند این هنرمندان گرانقدر ما.دست مریزاد نازنین هر چه هست انجام وظیفه است و بس.دست شمارو میبوسم
درود برشما باران جان
سپاسی برای زحمات شما عزیز
ادای وظیفه هست عزیز