مرغ شباهنگ
پیش از این گر سخن از نغمه داودی بود پیش ما نغمه همان نغمه محمودی بود
مرغ شباهنگ
پیش از این گر سخن از نغمه داودی بود پیش ما نغمه همان نغمه محمودی بودبرگ سبز
برگ سبز برنامه شماره 109 اواز:محمود محمودی خوانساری با همکاری هنرمندان: احمد عبادی/حبیب الله بدیعی غزل اواز: علی اشتری ( فرهاد) اشعار:عطار/منصوره امیر اتابکی/حافظ/عراقی گوینده: روشنک دکلمه روشنک: مائیم ودیده ی شب وروز اشکبار خویش مائیم وسینه ی همه گه بی قرار خویش گریم گهی به خنده ی ناپایدار خود خندم گهی به گریه ی بی اعتبار خویش ترسم فتد ز پرده برون راز چشم من گر سرخ اشک را نکنم پرده دار خویش دانم که نقش اوست در ائینه ام ولی گه دوستدار غیرم وگه دوستدار خویش عمریست پابه پای خم از پا نشسته ایم در کوی می فروش چو مینا نشسته ایم ما را ز کوی باده فروشان گریز نیست تا باده در خم است همین جا نشسته ایم ما آن شقایقیم که با داغ سینه سوز جامی گرفته ایم و به صحرا نشسته ایم تا موج حادثات چه بازی کند که ما با زورق شکسته به دریا نشسته ایم طفل زمان فشرد چو پروانه ام به مشت جرم دمی که بر سر گلها نشسته ایم انچه پیش از این در دسترس بوده است نقصی در اعلام شناسه برنامه در انتهای فایل بوده است که در این برنامه نقص برطرف گردیده است
